Μαλδίβες: Εκεί όπου παράδεισος και κόλαση συναντιούνται (Πλούσιο αφιέρωμα και φωτογραφίες) !

Τόπος μαγικός και ονειρεμένος, ιδανικός για νεονύμφους, όπως λένε τα ταξιδιωτικά έντυπα. Είναι ένα εξωτικό ταξίδι το οποίο πολλοί θα ήθελαν να κάνουν. Για εμάς οι Μαλδίβες αποτελούν τόπο παραδείσου, καθώς θαυμάζουμε τις υπέροχες φωτογραφίες των μικρών νησιών του. Όμως, πόσο τέλεια είναι η ζωή για τους ανθρώπους που ζουν εκεί; Η ζωή των ντόπιων δεν είναι εξιδανικευμένη, όπως τα καρτ-ποστάλ από τα υπέροχα νησιά.



Εναέρια άποψη κάποιων νησιών



Οι διάφορες ατόλες που αποτελούν τα νησιά των Μαλδίβων, ο Ινδικός Ωκεανός που περιβάλλει τη χώρα και τα γαλαζοπράσινα - τυρκουάζ νερά συνιστούν το τέλειο σκηνικό για το ξένο τουρίστα. Ο πλούσιος τουρίστας θαμπώνεται από το φυσικό περιβάλλον και σκορπάει αφειδώς τα λεφτά του. Ποιος όμως νοιάζεται για την καθημερινή ζωή του νησιού και προχωρά πέρα από τη λαμπερή πλευρά των Μαλδίβων; 

 

Ο πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 400.000, η έκτασή της είναι πολύ περιορισμένη και το μέγιστο επίπεδο εδάφους είναι μόλις 2,3 μ. πάνω από τη θάλασσα. Η κοινωνία των Μαλδίβων είναι ισλαμική και η θρησκεία έχει κυρίαρχο ρόλο μέσα στη ζωή των πολιτών. Οι γυναίκες φοράνε μαντίλες, ενώ έως και σήμερα δεν υπάρχει απόλυτη ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Βέβαια η επαφή με το δυτικό κόσμο μέσα από το τουρισμό έχει φέρει νέα ήθη και ιδέες και ο ντόπιος κόσμος, μολονότι ασπάζεται τον ισλαμισμό, είναι κάπως πιο ανεκτικός από τους υπόλοιπους ομόθρησκους λαούς.

Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Μάλε στο οποίο ζει περίπου το 1/4 των κατοίκων της χώρας. Αυτό είναι το επιχειρηματικό κέντρο, η καρδιά όλων των δραστηριοτήτων στις Μαλδίβες. Η συσσώρευση τόσου κόσμου σε ένα μικρό νησάκι, σαν αυτό της πρωτεύουσας, δημιουργεί μία αποπνικτική κατάσταση. Για αυτό πολλές φορές οι τουρίστες δεν επισκέπτονται καν την πρωτεύουσα.



Μάλε, η πρωτεύουσα

Η ζωή στα νησιά Μαλδίβες μόνο ήρεμη δεν είναι, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Πολιτική αστάθεια, αναταραχές, βιαιότητες συνθέτουν μεγάλο μέρος της ιστορίας της χώρας. Ύστερα από μία 30χρονη, απολυταρχική προεδρία του Γκαγιοόμ, με πολλές απόπειρες πραξικοπημάτων και περιορισμό ελευθεριών, ως και σήμερα είναι έκρυθμη η πολιτική σκηνή. Η παραπομπή του προέδρου Νάσιντ δημιουργεί προβλήματα στην ομαλή πορεία της δημοκρατίας στις Μαλδίβες.

Εκτός των άλλων οι Μαλδίβες αντιμετωπίζουν και το ζήτημα της εξαφάνισης, λόγω της αύξησης της στάθμης των ωκεανών. Η δύναμη της φύσης είναι τεράστια, κάτι το οποίο έγινε εμφανές στο τσουνάμι του 2004, όταν ολόκληρα νησιά πλημμύρισαν και οι κάτοικοι, μη μπορώντας να βρουν υψηλότερα σημεία για να προφυλαχθούν, εγκλωβίστηκαν. Το 2004 πολλές περιουσίες καταστράφηκαν, όμως γρήγορα όλα ξαναφτιάχτηκαν για χάρη του τουρισμού.

 

Το μέλλον είναι, κυριολεκτικά, αβέβαιο και δυσοίωνο. Οι κάτοικοι των Μαλδίβων δεν είναι πλούσιοι και δεν έχουν πολλά λεφτά. Δουλεύουν ως ψαράδες, μαζεύουν κοράλλια και δουλεύουν ως υπάλληλοι στο τομέα του τουρισμού. Μεγάλες ξένες εταιρείες κατέχουν τα ξενοδοχεία και το μεγαλύτερο μέρος του τουρισμού, ενώ πολλοί είναι και οι ξένοι υπάλληλοι. Δηλαδή ο τουρισμός ανήκει σε ξένα συμφέροντα. Πέρα από τη λάμψη του φυσικού κάλλους, φαίνεται η φτώχεια των ανθρώπων και οι δύσκολες στιγμές που συνεχώς βιώνουν. Οι περισσότεροι νέοι εγκαταλείπουν τα νησιά για κοντινές χώρες (Σρι Λάνκα, Ινδία, Μαλαισία), καθώς δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες στα νησιά και, γενικά, η ζωή δεν είναι ευχάριστη. 

 

Η καθημερινή ζωή των γυναικών επηρεάζεται πολύ από τους νόμους του Ισλάμ, παρά την επαφή με τη Δύση

Πέρα από την πρωτεύουσα, στα άλλα νησιά η ζωή ακολουθεί τους παλιούς ρυθμούς, λίγο έχουν επηρεαστεί από το καινούριο. Τα προβλήματα είναι πολλά, το πόσιμο νερό ελάχιστο, ανύπαρκτα αποχετευτικά συστήματα και συστήματα αποκομιδής σκουπιδιών. Παρόλο που έχουν χτιστεί αεροδρόμια, μοντέρνες εγκαταστάσεις για τους ξένους, οι ντόπιοι είναι υποδεέστεροι και οι επιχειρήσεις και η κυβέρνηση δεν νοιάζονται και πολύ για αυτούς, αφού δεν έχουν χρήματα.

Στο νησί Thilafushi μαζεύονται τόνοι σκουπιδιών από τις Μαλδίβες όπου καίγονται επιβαρύνοντας το περιβάλλον

Οι τουριστικοί παράγοντες και οι διαφημίσεις τους αναφέρονται στον ήλιο, τη ζέστη που επικρατεί σχεδόν πάντα και την πανέμορφη θάλασσα. Αγνοούν όμως τους ανθρώπους και τις αγωνίες τους. Τα ξενοδοχεία τους εκμεταλλεύονται, δίνοντάς τους χαμηλούς μισθούς, ενώ οι ίδιοι αποκομίζουν μεγάλα κέρδη. Οι ίδιοι οι κάτοικοι των Μαλδίβων δεν είχαν τις γνώσεις να προβάλλουν σωστά την πατρίδα τους και έτσι κατέφτασαν οι ξένοι. Αυτοί, ωστόσο, με γνώμονα μόνο το κέρδος δεν βοήθησαν εξίσου στην τοπική ανάπτυξη και τον πραγματικό εκσυγχρονισμό του κράτους.