Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

«Εθελοντικός Τουρισμός»

Το πνεύμα της ανιδιοτέλειας και της αγάπης για το συνάνθρωπο δεν διακατέχει την πλειονότητα του πληθυσμού σήμερα. Η ναρκισσιστική εσωστρέφεια και η αλαζονεία έχει μετατρέψει τους ανθρώπους σε μονάδες και όχι σε ομάδες. Όλα αυτά μπορεί να μπορεί να τα νικήσει το κίνημα του εθελοντισμού! Βοηθώντας ένα άτομο το οποίο βρίσκεται σε δυσχερή θέση δείχνουμε το ποιον μας, την ποιότητα που έχουμε. Δεν περιμένουμε αντάλλαγμα, αλλά προσπαθούμε να ανακουφίσουμε εκείνους που πραγματικά υποφέρουν.

Στην Ελλάδα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) έχουν ανθήσει και καλύπτουν πλέον όλους τους τομείς (πολιτισμό, περιβάλλον, αθλητισμό, ψυχική και σωματική υγεία κλπ). Υπάρχουν φωνές που αναφέρουν ότι "κάτι τρέχει με τις ΜΚΟ", καθώς σε μια κοινωνία ατομικισμού δεν μπορούν να υπάρχουν και να διατηρούνται ενεργές τόσες πολλές οργανώσεις και σωματεία.


Εμείς σήμερα θα αναφερθούμε στον εθελοντικό τουρισμό ο οποίος συνδυάζει δουλειά, προσφορά, αλλά και διακοπές. Υπάρχουν δεκάδες ΜΚΟ και οργανώσεις ανά την Ελλάδα που δίνουν τη δυνατότητα στον κόσμο να συμμετάσχει σε εθελοντικά προγράμματα, όπως η ΑΡΧΕΛΩΝ, η Ορνιθολογική Εταιρεία και η Αρκτούρος. Επιπλέον προσφέρονται και προγράμματα για δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο, στο εξωτερικό, καθώς τα άτομα ταξιδεύουν σε μια άλλη χώρα, γνωρίζουν, φτιάχνουν και βοηθούν ευάλωτες ομάδες ανθρώπων.

Το έργο και η ιδέα του εθελοντικού τουρισμού είναι υπέροχη, αφού οι άνθρωποι αγωνίζονται συνεχώς, είναι ενεργοί παγκόσμιοι πολίτες, κάνουν κάτι που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο και δεν "κλείνουν τα αυτιά" τους στις καταστροφές και τις αδικίες που συμβαίνουν. Όμως αυτό ισχύει πάντοτε;
 
 
Άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν συνηθίσει στην ιδέα της ανιδιοτελούς προσφοράς, αλλά ενδιαφέρονται μόνο για την προσωπική τους ανάδειξη, επισκέπτονται τριτοκοσμικές, φτωχές χώρες για να δείξουν τον "καλό τους εαυτό" στις φωτογραφίες και όχι στην πράξη. Τέτοιοι δεν είναι μόνο οι διάσημοι, αλλά και απλοί καθημερινοί πολίτες. Είναι εθελοντές μόνο για να αναδειχτούν, να βγάλουν φωτογραφίες όπου βοηθούν ανθρώπους και μόλις τελειώνει η φωτογράφηση κάθονται άπραγοι και παρατηρούν τους άλλους. Δεν νοιάζονται για τις ανάγκες των άλλων, αλλά θέλουν να προβληθούν ως "φιλάνθρωποι" στον κύκλο τους.

Χαρακτηριστική μια περίπτωση την οποία μας αναφέρει ο υπεύθυνος της εθελοντικής δράσης: «Ήρθε μια παρέα 3 νέων κοριτσιών και 2 αγοριών για να βοηθήσουν στην δράση. Έτσι τουλάχιστον νομίζαμε. Οι κοπέλες είχαν έρθει με τεράστια τακούνια, υπερβολικό μακιγιάζ και τα αγόρια κρατούσαν φωτογραφικές μηχανές. Δεν μας ένοιαξε η έντονη εμφάνισή τους, αλλά μας πείραξε η συμπεριφορά τους. Πήραν μέρος, τελικά, στην διανομή των προϊόντων που είχαμε, όμως δεν τις κρατήσαμε και πολύ. Έβγαζαν συνεχώς φωτογραφίες με κάθε άνθρωπο που ερχόταν σε αυτές, τόσες πολλές που τελικά ξεχνούσαν να μοιράσουν τα προϊόντα. Ήταν γλυκές στην κάμερα και αγενείς με τον κόσμο, αφού αδιαφορούσαν παντελώς για αυτούς. Πολλές φορές, μάλιστα, κορόιδευαν πολίτες, επειδή ήταν φτωχοί και κακοντυμένοι. Δεν τις ανεχτήκαμε και τις διώξαμε αμέσως. Μόλις τους είπαμε ότι αφού δεν αγαπάνε τους άλλους, δεν αγαπάνε ούτε τους εαυτούς τους, αντί να το σκεφτούν αυτό, γελάσανε»!

Έτσι, φαίνεται ότι εθελοντισμός σημαίνει πράξη, συμμετοχή, αγάπη προς όλους και όχι απλά εμφάνιση σε μία δράση. Άλλωστε ισχύει πάντοτε και η φράση: «Εκεί που ήσουν ήμουνα και εκεί που είμαι θα' ρθεις».


Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Μαλδίβες: Εκεί όπου παράδεισος και κόλαση συναντιούνται (Πλούσιο αφιέρωμα και φωτογραφίες) !

Τόπος μαγικός και ονειρεμένος, ιδανικός για νεονύμφους, όπως λένε τα ταξιδιωτικά έντυπα. Είναι ένα εξωτικό ταξίδι το οποίο πολλοί θα ήθελαν να κάνουν. Για εμάς οι Μαλδίβες αποτελούν τόπο παραδείσου, καθώς θαυμάζουμε τις υπέροχες φωτογραφίες των μικρών νησιών του. Όμως, πόσο τέλεια είναι η ζωή για τους ανθρώπους που ζουν εκεί; Η ζωή των ντόπιων δεν είναι εξιδανικευμένη, όπως τα καρτ-ποστάλ από τα υπέροχα νησιά.


Εναέρια άποψη κάποιων νησιών

Οι διάφορες ατόλες που αποτελούν τα νησιά των Μαλδίβων, ο Ινδικός Ωκεανός που περιβάλλει τη χώρα και τα γαλαζοπράσινα - τυρκουάζ νερά συνιστούν το τέλειο σκηνικό για το ξένο τουρίστα. Ο πλούσιος τουρίστας θαμπώνεται από το φυσικό περιβάλλον και σκορπάει αφειδώς τα λεφτά του. Ποιος όμως νοιάζεται για την καθημερινή ζωή του νησιού και προχωρά πέρα από τη λαμπερή πλευρά των Μαλδίβων; 

 
Ο πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 400.000, η έκτασή της είναι πολύ περιορισμένη και το μέγιστο επίπεδο εδάφους είναι μόλις 2,3 μ. πάνω από τη θάλασσα. Η κοινωνία των Μαλδίβων είναι ισλαμική και η θρησκεία έχει κυρίαρχο ρόλο μέσα στη ζωή των πολιτών. Οι γυναίκες φοράνε μαντίλες, ενώ έως και σήμερα δεν υπάρχει απόλυτη ισότητα μεταξύ των δύο φύλων. Βέβαια η επαφή με το δυτικό κόσμο μέσα από το τουρισμό έχει φέρει νέα ήθη και ιδέες και ο ντόπιος κόσμος, μολονότι ασπάζεται τον ισλαμισμό, είναι κάπως πιο ανεκτικός από τους υπόλοιπους ομόθρησκους λαούς.

Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Μάλε στο οποίο ζει περίπου το 1/4 των κατοίκων της χώρας. Αυτό είναι το επιχειρηματικό κέντρο, η καρδιά όλων των δραστηριοτήτων στις Μαλδίβες. Η συσσώρευση τόσου κόσμου σε ένα μικρό νησάκι, σαν αυτό της πρωτεύουσας, δημιουργεί μία αποπνικτική κατάσταση. Για αυτό πολλές φορές οι τουρίστες δεν επισκέπτονται καν την πρωτεύουσα.


Μάλε, η πρωτεύουσα

Η ζωή στα νησιά Μαλδίβες μόνο ήρεμη δεν είναι, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Πολιτική αστάθεια, αναταραχές, βιαιότητες συνθέτουν μεγάλο μέρος της ιστορίας της χώρας. Ύστερα από μία 30χρονη, απολυταρχική προεδρία του Γκαγιοόμ, με πολλές απόπειρες πραξικοπημάτων και περιορισμό ελευθεριών, ως και σήμερα είναι έκρυθμη η πολιτική σκηνή. Η παραπομπή του προέδρου Νάσιντ δημιουργεί προβλήματα στην ομαλή πορεία της δημοκρατίας στις Μαλδίβες.

Εκτός των άλλων οι Μαλδίβες αντιμετωπίζουν και το ζήτημα της εξαφάνισης, λόγω της αύξησης της στάθμης των ωκεανών. Η δύναμη της φύσης είναι τεράστια, κάτι το οποίο έγινε εμφανές στο τσουνάμι του 2004, όταν ολόκληρα νησιά πλημμύρισαν και οι κάτοικοι, μη μπορώντας να βρουν υψηλότερα σημεία για να προφυλαχθούν, εγκλωβίστηκαν. Το 2004 πολλές περιουσίες καταστράφηκαν, όμως γρήγορα όλα ξαναφτιάχτηκαν για χάρη του τουρισμού.

 
Το μέλλον είναι, κυριολεκτικά, αβέβαιο και δυσοίωνο. Οι κάτοικοι των Μαλδίβων δεν είναι πλούσιοι και δεν έχουν πολλά λεφτά. Δουλεύουν ως ψαράδες, μαζεύουν κοράλλια και δουλεύουν ως υπάλληλοι στο τομέα του τουρισμού. Μεγάλες ξένες εταιρείες κατέχουν τα ξενοδοχεία και το μεγαλύτερο μέρος του τουρισμού, ενώ πολλοί είναι και οι ξένοι υπάλληλοι. Δηλαδή ο τουρισμός ανήκει σε ξένα συμφέροντα. Πέρα από τη λάμψη του φυσικού κάλλους, φαίνεται η φτώχεια των ανθρώπων και οι δύσκολες στιγμές που συνεχώς βιώνουν. Οι περισσότεροι νέοι εγκαταλείπουν τα νησιά για κοντινές χώρες (Σρι Λάνκα, Ινδία, Μαλαισία), καθώς δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες στα νησιά και, γενικά, η ζωή δεν είναι ευχάριστη. 
 

Η καθημερινή ζωή των γυναικών επηρεάζεται πολύ από τους νόμους του Ισλάμ, παρά την επαφή με τη Δύση
Πέρα από την πρωτεύουσα, στα άλλα νησιά η ζωή ακολουθεί τους παλιούς ρυθμούς, λίγο έχουν επηρεαστεί από το καινούριο. Τα προβλήματα είναι πολλά, το πόσιμο νερό ελάχιστο, ανύπαρκτα αποχετευτικά συστήματα και συστήματα αποκομιδής σκουπιδιών. Παρόλο που έχουν χτιστεί αεροδρόμια, μοντέρνες εγκαταστάσεις για τους ξένους, οι ντόπιοι είναι υποδεέστεροι και οι επιχειρήσεις και η κυβέρνηση δεν νοιάζονται και πολύ για αυτούς, αφού δεν έχουν χρήματα.


Στο νησί Thilafushi μαζεύονται τόνοι σκουπιδιών από τις Μαλδίβες όπου καίγονται επιβαρύνοντας το περιβάλλον

Οι τουριστικοί παράγοντες και οι διαφημίσεις τους αναφέρονται στον ήλιο, τη ζέστη που επικρατεί σχεδόν πάντα και την πανέμορφη θάλασσα. Αγνοούν όμως τους ανθρώπους και τις αγωνίες τους. Τα ξενοδοχεία τους εκμεταλλεύονται, δίνοντάς τους χαμηλούς μισθούς, ενώ οι ίδιοι αποκομίζουν μεγάλα κέρδη. Οι ίδιοι οι κάτοικοι των Μαλδίβων δεν είχαν τις γνώσεις να προβάλλουν σωστά την πατρίδα τους και έτσι κατέφτασαν οι ξένοι. Αυτοί, ωστόσο, με γνώμονα μόνο το κέρδος δεν βοήθησαν εξίσου στην τοπική ανάπτυξη και τον πραγματικό εκσυγχρονισμό του κράτους.
 

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Ιστορίες από όλο τον Κόσμο

Ένα καινούριο ιστολόγιο δημιουργήθηκε. To blog cosmoistorika έχει ως στόχο να δημοσιεύσει "κοσμοϊστορικά" γεγονότα, ιστορίες από όλο τον κόσμο μέσα από τις οποίες να φανερώνεται μια διαφορετική πτυχή της ζωής. Αν και η κοινωνία σήμερα είναι παγκοσμιοποιημένη, κάθε άνθρωπος, κάθε έθνος - κράτος είναι ξεχωριστό και βιώνει τη δική του καθημερινότητα. Για πολλούς αρκετά πράγματα θεωρούνται δεδομένα, δεν τα σκέφτονται καν, όμως κάποιοι άλλοι παλεύουν συνεχώς για την επιβίωσή τους. Η ανθρωπότητα δεν είναι μόνο στατιστικά νούμερα που βλέπουμε, καθώς κάθε ανθρώπινη ιστορία είναι αξιοσημείωτη. 

Αυτό το ιστολόγιο είναι προσωπική εργασία ολιγομελής ομάδας και φιλοδοξεί να γράφει για ιστορίες ατόμων που αγωνίζονται με αξιοπρέπεια για την πραγματοποίηση του ονείρου τους και δεν τα παρατάνε στην πρώτη δυσκολία της ζωής. Θα σας παρουσιάσουμε κάθε είδους ιστορίες (αγάπης, φιλίας, ανθρωπιάς, ανιδιοτέλειας, επιβίωσης) καθώς και ενδιαφέροντα προσωπικά ή μη άρθρα για οποιοδήποτε καθημερινό ζήτημα. Πιστεύουμε πως βασικός άξονας της ζωής μας πρέπει να είναι ο ίδιος άνθρωπος κι όχι τα υλικά αγαθά. Διότι, συγκεκριμένα, εμείς πραγματικά ευτυχισμένοι έχουμε νιώσει μόνο μαζί με άλλους. Εσείς;

 



Διαβάστε Περισσότερα »