Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Παπούα Νέα Γουινέα: Ανεξερεύνητη πολιτισμική και φυσική ποικιλομορφία, μια διαφορετική κοινωνική πραγματικότητα (Άλμπουμ Φωτογραφιών)


Φυλετικές κοινωνίες απόκοσμες για τα δυτικά πρότυπα, μυστηριώδεις θρύλοι και ιστορίες, καθώς και φυσικά τοπία ανυπέρβλητης ομορφιάς συνθέτουν το σκηνικό μιας χώρας που όμοιά της δεν συναντάς στο σύγχρονο κόσμο! Η Παπούα Νέα Γουινέα μπορεί να ατενίζει τον απέραντο Ειρηνικό Ωκεανό, όμως η έντονη πολιτιστική κληρονομιά της την καθιστά έναν πολύ ιδιαίτερο προορισμό, διαφορετικό από τα υπόλοιπα, γειτονικά νησιωτικά συμπλέγματα. 



Η φυσική ομορφιά της Παπούας χρήζει ιδιαίτερης μνείας, καθώς η άφθονη βλάστηση και τα απέραντα δάση στον δύσβατο ορεινό όγκο της συνδυάζονται άψογα με τα υπέροχα νησιά και τις παράκτιες περιοχές. Υψίπεδα, πεδιάδες, ποτάμια, ηφαίστεια εκπληκτική βιοποικιλότητα, λίγο πολύ, όλα βρίσκονται εδώ! Ο απότομος γεωγραφικός της χαρακτήρας, όμως, καθιστά δύσκολη την εξερεύνηση όλου αυτού του φυσικού κάλλους. Μέσα στην αχανή ζούγκλα του νησιού χάνονται πολλές σιβυλλικές φυλές που αρχίζουν, σε μικρή κλίμακα, να προκαλούν το ενδιαφέρουν όχι μόνο ανθρωπολόγων ερευνητών, αλλά και τολμηρών περιηγητών. 



Παραδόξως, ο πανάρχαιος φυλετικός τρόπος ζωής επιβιώνει, με κάποιες τροποποιήσεις, ως σήμερα, ενώ η εγκατάσταση στις πόλεις ακόμη περιορίζεται σε σημαντικά χαμηλά ποσοστά του πληθυσμού. Η καθημερινότητα των ανθρώπων μοιάζει αρκετά σαν μια παλινδρόμηση στο παρελθόν εκεί όπου είχαν αξία άλλοι κανόνες και επικρατούσαν άλλοι κοινωνικοί θεσμοί. Οι παραδοσιακές κοινότητες διατηρούνται και οι περισσότεροι αποκτούν τα αναγκαία μέσα επιβίωσης μέσω της λιτής αγροτικής ζωής. 



Οι φυλές της χώρας δεν αποτελούν επ' ουδενί μια ενιαία πολιτιστική οντότητα, αλλά ένα απίστευτο κράμα διαφορετικών κουλτούρων που συγκεντρώνεται σε ένα τόσο μικρό χωρικό επίπεδο. Κάθε φυλή ακολουθεί τις δικές του καλλιτεχνικές τάσεις, ενώ, επιπλέον, διαμορφώνει και το δικό της κοινωνικό σύνολο. Οι πολεμικοί χοροί, τα ιδιόρρυθμα, προς εμάς, τραγούδια και οι ευφάνταστες, πολύχρωμες ενδυμασίες υποδηλώνουν ένα μόνο μέρος των αρχαίων φυλετικών παραδόσεων τους. Ο πολιτισμικός πλούτος αποτυπώνεται έκδηλα και στην αναντίρρητη γλωσσική ποικιλία με πάνω από 700 διαφορετικές γλώσσες να σχηματίζουν το ανάγλυφο ενός τόσο μοναδικού κράτους. 


Έντονες φήμες ακολουθούν τις φυλές στην Παπούα για τα τελείως ανορθόδοξα τελετουργικά τους, για τις κανιβαλικές διαθέσεις και τη βίαιη συμπεριφορά τους, ακόμη και στις γυναίκες. Είναι γεγονός πως ως ένα βαθμό αποτελούν αληθείς διαπιστώσεις της καθημερινότητας, δεν χρειάζεται, όμως, να μεγαλοποιούμε την γενικότερη κατάσταση αναπαράγοντας καθιερωμένα στερεότυπα. Όντως, ο κανιβαλισμός υπήρχε ως στοιχείο της ζωής των φυλών, ωστόσο, σήμερα υπάρχουν ελάχιστα απομεινάρια τέτοιων συμπεριφορών. 



Από την άλλη, περιστατικά όπως η βίαιη σεξουαλική επίθεση κατά γυναικών, καθώς και η πίστη στη μαγεία με αποτέλεσμα να ενοχοποιούνται λανθασμένα, κυρίως, ανυπεράσπιστες γυναίκες είναι τακτικά φαινόμενα. Το βιωτικό και μορφωτικό επίπεδο σε όλη τη χώρα συνεχίζει, κατά βάση, να υστερεί κατά πολύ με τα ασιατικά κράτη και, δυστυχώς, δεισιδαιμονίες και άλογες παραδόσεις διαιωνίζονται συνεχώς.



Πάντως, αποσταθεροποιητικός παράγοντας, αντικείμενο έντονης ανησυχίας για την ομαλότητα της περιοχής είναι η συμβίωση μεταξύ των φυλών, αλλά, γενικώς, η διαχείριση από πλευράς κυβέρνησης των δικαιωμάτων των φυλών. Ζητήματα όπως η εξόρυξη των πλουτοπαραγωγικών κοιτασμάτων του υπεδάφους ανατρέπει το παραδοσιακό - φυλετικό ιδιοκτησιακό καθεστώς γης, το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον και, έτσι, προκαλούνται αναταραχές. Ο εμφύλιος πόλεμος στο Bougainville το 1988 αποτελεί μια αιματηρή σελίδα της ιστορίας της χώρας, απόρροια των αλλαγών που συνέβησαν λόγω της εκμετάλλευσης υπόγειων μεταλλευμάτων.


Ακόμη και οι οικονομικές δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στην Παπούα έχουν τις ιδιαιτερότητες της, καθώς κοχύλια αποτελούσαν στο παρελθόν νόμισμα και μέσο συναλλαγών, η χρήση των οποίων έχει περιοριστεί όχι, όμως, τελείως. Βέβαια, η πρωτεύουσα Πορτ Μόρεσμπι κινείται σε ρυθμούς εκσυγχρονισμού και πλέον αρκετά έργα υποδομών είτε έχουν δρομολογηθεί είτε έχουν ήδη κατασκευασθεί. Παρατηρείται έντονο ενδιαφέρον επενδυτών ιδιαίτερα στο τομέα των πλούσιων πόρων της χώρας που αποτελεί το στυλοβάτη της οικονομίας. Έτσι, δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια έντονη οικονομική άνθηση, χωρίς, ωστόσο, εντυπωσιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων. 
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Πετρελαϊκό boom ανάπτυξης σε χώρες του Τρίτου Κόσμου (η περίπτωση της Αγκόλας)


Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων πετρελαίου στην εδαφική επικράτεια μιας χώρας και, κυρίως, η αξιοποίησή τους τροφοδοτεί το κράτος με σημαντικά οικονομικά οφέλη έτσι ώστε, βραχυχρόνια τουλάχιστον, να επιταχυνθούν οι εγχώριοι ρυθμοί ανάπτυξης. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται συνεχώς, αυτό δεν επαρκεί για μια μακροχρόνια, "βιώσιμη" ανάπτυξη, καθώς η πετρελαϊκή ώθηση στην ανάκαμψη της οικονομίας έχει αποτελέσματα μόνο εάν υπάρχει ευνοϊκό διεθνές περιβάλλον που απορροφά τις ποσότητες πετρελαίου και μια σταθερή πορεία στις πετρελαϊκές τιμές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα έντονων αυξομειώσεων που αποσταθεροποίησαν τις εξαρτώμενες από εξαγωγές πετρελαίου χώρες και, γενικότερα, την παγκόσμια οικονομία αποτελούν οι πετρελαϊκές κρίσεις του ’70 και του ’80. Εκτός από τα παραδοσιακά πετρελαιοπαραγωγικά κράτη της Μέσης Ανατολής (Σαουδική Αραβία, Κατάρ) νέες χώρες αναδύονται ως σημαντικοί παίκτες στο, στρατηγικής σημασίας, οικονομικό χώρο του πετρελαίου.

Πλούσια κοιτάσματα ανακαλύπτονται και ήδη αξιοποιούνται με ταχύτατους ρυθμούς σε χώρες της Αφρικής, όπως η Αγκόλα. Όπως φαίνεται όμως και στον παρακάτω πίνακα, παρόλο που οι ρυθμοί ανάπτυξης ΑΕΠ σε χώρες, όπως η Βενεζουέλα και η Αγκόλα, σε περιόδους σχετικής πολιτικής ηρεμίας έφτασαν ακόμη και το 20%, ύστερα υπήρξε μια ισχυρή πτώση των ρυθμών η οποία επιδεινώθηκε αρκετά και από την παγκόσμια ανησυχία της περιόδου του 2009. Μη λαμβάνοντας υπόψιν τις έντονες μεταβολές που υπήρχαν στην Αγκόλα του εμφυλίου και στη Βενεζουέλα των πραξικοπημάτων πριν το 2002-3, παρατηρούμε πως ακόμη συνεχίζονται οι ισχυρές αυξομειώσεις στο ΑΕΠ που απορυθμίζουν την μακροχρόνιες τάσεις της οικονομίας. Σε αντίθεση με τις διακυμάνσεις των 2 χωρών ακόμη και σε περιόδους σχετικής κρατικής ευστάθειας, η Σαουδική Αραβία παρουσιάζει μια πιο ομαλοποιημένη πορεία με μικρότερα μεγέθη ανάπτυξης ΑΕΠ, κι αυτή επηρεασμένη από την παγκόσμια ύφεση του 2009, ωστόσο το 2011 οι ρυθμοί ανάπτυξής της ξεπερνούσαν και τις 2 "προβληματικά" αναπτυσσόμενες χώρες. 


Η Σαουδική Αραβία, ξεκινώντας από πιο νωρίς την αξιοποίηση των πλούσιων κοιτασμάτων της, έχει ηγετικό ρόλο στο τομέα του πετρελαίου (κατέχει πάνω από το 18% των παγκόσμιων αποθεμάτων) προσπαθεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες ενδογενείς συνθήκες ώστε να μην επαφίεται αποκλειστικά η οικονομική της πορεία στην διεθνή ζήτηση. Μολονότι η εξάρτησή της στην κρατικά ελεγχόμενη πετρελαϊκή βιομηχανία διατηρείται σε τεράστια ύψη (90% των εξαγωγών της προέρχονται από το πετρέλαιο), γίνονται δειλά βήματα ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα, δημιουργίας μιας οικονομίας στηριζόμενης σε πολλούς διαφοροποιημένους τομείς ώστε να συνεχιστεί η ανοδική πορεία και να ισχυροποιηθεί το προφίλ της χώρας και σε άλλους κλάδους. Βέβαια, το σταθερό μεν, αλλά αυταρχικό κράτος επικαλύπτει το βαθμό οικονομικής επιτυχίας, με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να είναι συνεχείς και μη αναφερόμενες στο τύπο.

Αναλύοντας την οικονομική κατάσταση, όμως, της Αγκόλας τα δεδομένα αλλάζουν άρδην, με τις προοπτικές περαιτέρω οικονομικής επέκτασης του ΑΕΠ να περιορίζονται. Η Αγκόλα προερχόμενη από αλλεπάλληλους πολέμους, πρώτα για την ανεξαρτησία της και ύστερα βιώνοντας έναν σκληρό, μακροχρόνια εμφύλιο πόλεμο αντιμετώπισε σοβαρά επισιτιστικά προβλήματα. Οι υποτυπώδεις υποδομές που υπήρχαν ισοπεδώθηκαν, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, το ανθρώπινο δυναμικό παρέμεινε αναλφάβητο, η οικονομική παραγωγή ήταν ανύπαρκτη. Κατά τη διάρκεια του αιματηρού εμφύλιου του 1974-2002 η χώρα έγινε έρμαιο αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων του Ψυχρού Πολέμου. Το 2002 ήταν σαν να ξεκίναγε από το 0 και το κράτος ουσιαστικά αναλάμβανε να ανασυγκροτήσει μια απορρυθμισμένη αγορά. Επί χρόνια στην Αγκόλα κυριαρχούσε ο "νόμος" του πολέμου, της επιβίωσης, ήταν παράδειγμα της φράσης inter arma silent leges (ανάμεσα στα όπλα οι νόμοι σιγούν). Μετέπειτα, όμως, ξεκίνησε η πλήρης αναδόμηση του κρατικού και κοινωνικού ιστού κάτι το οποίο προϋπέθετε τεράστια κεφάλαια. 


Τα υπερατλαντικά κοιτάσματα πετρελαίου που βρέθηκαν στην πιο αμφιλεγόμενη, πιο αιματοβαμμένη περιοχή της χώρας, την Καμπίντα, αποτέλεσαν την αρχή για την εξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο. Και άλλοι πλούσιοι φυσικοί πόροι αξιοποιήθηκαν, με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν, μέσα σε πολύ λίγα χρόνια από τον εμφύλιο πόλεμο, εντυπωσιακοί ρυθμοί μεγέθυνσης. Τα νούμερα του παραπάνω πίνακα δείχνουν τους διψήφιους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ της Αγκόλας (ως και 23,2% το 2008), κατατάσσοντας την Αγκόλα από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες χώρες παγκοσμίως. Όμως η πλήρως εξάρτηση της χώρας από το διεθνές σκηνικό την οδήγησε στο φαινόμενο της φούσκας και το σκάσιμο της έγινε εμφανές το 2010.

Εντωμεταξύ, κατά τη διάρκεια της έντονης αναπτυξιακής περιόδου, οι αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο ενός μέσου ντόπιο κατοίκου δεν ήταν το ίδιο εντυπωσιακές και, ενώ, τα νούμερα εμφανίζουν αύξηση και του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αυτή η βελτίωση μάλλον υποδηλώνει την ολοένα και μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα. Ίσως για αυτό η πρόοδος να μοιάζει τόσο πολύ με την καταστροφή. Τα θετικά οφέλη της προόδου περιορίζονται στα μεγάλα επενδυτικά, κατασκευαστικά έργα που γίνονται από κινεζικές εταιρείες που έχουν κατακλύσει την οικονομική ζωή της Αγκόλας. Η πετρελαϊκή φούσκα προσέλκυσε την Κίνα, όμως η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση φανέρωσε τα έκδηλα προβλήματα που υπήρχαν, αναγκάζοντας την Αγκόλα να καταφύγει στον δανεισμό της από το ΔΝΤ. Καθώς έχουν εμφανιστεί πλέον τα προβλήματα της αναπτυξιακής τροχιάς που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, οι φωνές για ένα πιο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο και ένα δημοκρατικό  κράτος απαλλαγμένο από τις αυταρχικές καταβολές του παρελθόντος αυξάνονται διαρκώς. 

Οι ανισότητες στην πρωτεύουσα Λουάντα είναι παραπάνω από φανερές.

Η επίπλαστη ευμάρεια που δεν επηρέασε σχεδόν καθόλου τους ντόπιους κάτοικους δημιούργησε μια νέα μεσοαστική τάξη με δυτικές συνήθειες πολυτελούς ζωής, προκαλώντας μεγαλύτερες επιδράσεις στις ανισότητες. Η διαφθορά του κράτους και των επιχειρήσεών του είναι ακόμη τεράστια και έχει δημιουργηθεί ένα κράτος πλουσιοπάροχο για τους φίλους του (πολιτικούς, ξένους και επιχειρηματίες) και ιδιαίτερα σκληρό για τους πολιτικούς εχθρούς του. Βασικά προβλήματα της καθημερινής οικονομικής ζωής, όπως οι υπερβολικά υψηλές τιμές και ο ανυπόφερτος πληθωρισμός, συγκλίνουν στο ίδιο συμπέρασμα, δηλαδή ότι η οικονομία τρέφει τους πλούσιους και ανέχεται τους φτωχούς. Η αναπτυξιακή πορεία του πετρελαίου (και του τομέα των διαμαντιών) φαίνεται να δίνει ώθηση στους άμεσα επηρεαζόμενους τομείς, όμως η υπόλοιπη οικονομία δείχνει μια παράδοξη στασιμότητα. Τομείς ζωτικής σημασίας για τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού, όπως η αγροτική παραγωγή, δεν έχουν εκσυγχρονιστεί. Το παράδοξο της οικονομίας διπλών ταχυτήτων γίνεται εμφανές σε όλο του το μεγαλείο.

Τα δημοσιονομικά προβλήματα του κράτους και η στήριξη η οποία ζητήθηκε από το ΔΝΤ δεν λύνει το ζήτημα των διαρθρωτικών προσαρμογών που απαιτούνται να γίνουν. Κυβερνητικά προγράμματα κοινωνικής φύσεως που άρχισαν να υλοποιούνται συνεχίζονται με την κινεζική βοήθεια η οποία απολαμβάνει, ως αντάλλαγμα οφέλη, σε εξαγωγές πετρελαϊκών ειδών. Η εκτεταμένη οικονομική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της χώρας και η βοήθεια από ξένες χώρες (πχ Κίνα) δείχνουν την αδυναμία της Αγκόλας να σταθεί στα πόδια της. Ίσως ακόμη αποτελεί όνειρο απατηλό το σενάριο να μετατραπεί το κράτος από κράτος προσόδου σε πραγματικά μοχλό ανάπτυξης. Μολονότι τις δυσοίωνες μακροοικονομικές προβλέψεις που ανάγκασαν την Αγκόλα στην εφαρμογή σχεδίου προσαρμογής από το ΔΝΤ και την συνεχιζόμενη ανεργία για τον εγχώριο πληθυσμό, η προβληματική πορεία της "μητέρας" Πορτογαλίας οδήγησε σε μερική μετανάστευση, μια διέξοδο των νέων μορφωμένων Πορτογάλων στην Αφρική και την σταδιακή οικονομική επέκταση επιχειρήσεων της χώρας στην Ευρώπη (αγορά μετοχών της κρατικής εταιρείας πετρελαίου Sonangol της πορτογαλικής Millenium Bank). 

Η πλούσια σε κοιτάσματα πετρελαίου περιοχή της Καμπίντα στην Αγκόλα

Παρά τους αρνητικούς παράγοντες της οικονομικής ανάπτυξης της χρυσής εποχής της Αγκόλας, η αφόπλιση των στρατιωτικών ομάδων δημιουργεί θετικές προοπτικές ασφάλειας και σταθερότητας, ενώ το γεγονός ότι έχει περάσει μόλις μία δεκαετία από τον εμφύλιο, ίσως, δικαιολογεί την απειρία του αυταρχικού κράτους, τη διατήρηση της διαφθοράς και τον προβληματικό, μονοδιάστατο χαρακτήρα που έχει η οικονομία. Πάντως, τα σενάρια για αντεπίθεση των αποικιών είναι μη πραγματοποιήσιμα ακόμη καθώς τα θεσμικά εμπόδια για βιώσιμη, ουσιαστική ανάπτυξη είναι ανυπέρβλητα. Το πετρελαϊκό boom και, γενικά, η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, παρά την εξάντληση που μακροχρόνια επέρχεται, δημιουργεί οικονομικά οφέλη τα οποία, όμως, μπορούν να αντιστρέψουν τον, αρχικά, θετικό αντίκτυπο.

Η δημιουργία ενδογενών μηχανισμών, η διατήρηση ενός ανεκτού επιπέδου εγχώριας ζήτησης αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για μια ομαλή πορεία, δίχως μεγάλες αποκλίσεις από το μακροχρόνιο δυνητικό προϊόν. Βασικά μαθήματα για την οργάνωση της οικονομικής παραγωγής, ιδιαίτερα στη λειτουργία της βιομηχανίας των ορυκτών καυσίμων, μπορούμε να διδαχθούμε από τα λάθη και τα σωστά της Αγκόλας. Για να απαλυνθούν οι μακροχρόνιες διαταραχές που προκύπτουν από τα boom και τις απότομες πτώσεις τους, οι ριζικές αλλαγές, η αναδιάρθρωση, η πραγματική αποκοπή από τους παλιούς ηγεμόνες και, όσο γίνεται, από τα ξένα συμφέροντα αποτελούν, όπως φαίνεται, μονόδρομο! 




* Έρευνα του Cosmoistorika *
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Ηλεκτρονικό Στοίχημα: Η ανάδυση ενός νέου είδους χρηματιστηρίου;


Πολλά έχουν διατυπωθεί για παραποιημένα παιχνίδια τα οποία σκοπίμως προκαθορίζονται έτσι ώστε ολίγοι να επωφελούνται από την απόκτηση σημαντικών χρηματικών κεφαλαίων, εις βάρος βέβαια των απλών φιλάθλων. Και σε αυτή την περίπτωση, ο ηλεκτρονικός ιστός έχει μετατρέψει άρδην τον παραδοσιακό χώρο των αθλητικών στοιχημάτων μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσα σε μόλις μια δεκαετία άλλαξε ο τρόπος που επενδυτές, ακόμη και το αθλητικό κοινό, βλέπουν την αγορά των αθλητικών, ή μη, παιγνίων.  

Μια συνηθισμένη πρακτική των φιλόδοξων επενδυτών στην χρηματιστηριακή αγορά είναι η απόκτηση γρήγορου, σχετικά, κέρδους μέσω των ταχύτατων αυξομειώσεων στις τιμές πώλησης και αγοράς μετοχών. Δίχως να παρεμβαίνουν καθόλου στην παραγωγική διαδικασία των εταιρειών προβαίνουν σε κερδοσκοπικές ενέργειες με σκοπό να εκμεταλλευτούν τις τιμές αγοράς που επικρατούν. Σήμερα πλέον, παράλληλα με την ταχύτατη επέκταση των υπολογιστικών εφαρμογών και την πλήρη αυτοματοποίηση των συναλλαγών, έχει ήδη εδραιωθεί μια νέα αγορά εταιρειών ηλεκτρονικών παιχνιδιών που προσφέρει ένα ευρύ πακέτο υπηρεσιών.

Με ηγέτιδα χώρα στο στοιχηματικό χάρτη της Ευρώπης την Μεγάλη Βρετανία εταιρείες όπως η William Hill, η Bet365, η Betfair και η Ladbrokes κυριαρχούν σε έναν κλάδο που όσο εξελίσσεται τόσο περισσότερο περιορίζεται από τις φορολογικές αρχές κάθε χώρας. Ένα σημαντικό κοινό των κεφαλαιαγορών και της αγοράς ηλεκτρονικών παιγνίων είναι το αχανές, μη ελεγχόμενο περιβάλλον μέσα στο οποίο καθορίζονται ταχύτατα πλέον οι αποδώσεις και οι συναλλαγές. Ιδιαίτερα στο τομέα του διαδικτυακού τζόγου το πλαίσιο λειτουργίας νόμιμων εταιρειών είναι πολύ ασαφές έως και τελείως ανύπαρκτο.



Χαρακτηριστικά στοιχεία δείχνουν ότι την περίοδο 2011-2012 στη Βρετανία τα μικτά έσοδα της βιομηχανίας τζόγου ανήλθαν σε 5.8 δις λίρες, ενώ τα μικτά έσοδα καθορίστηκαν στα 1,7 δις [1]. Φυσικά μεγάλο μερίδιο της πίτας των εσόδων καταλαμβάνουν, εκτός από το στοίχημα (38%), τα παιχνίδια τύπου casino, το bingo και το πόκερ τα οποία προσφέρουν νέες δυνατότητες στο κοινό, μετατρέποντας τον προσωπικό υπολογιστή σε ένα υπερσύγχρονο καζίνο με κάθε είδους αληθινά παιχνίδια (φρουτάκια, blackjack) ή και εικονικά (εικονικά σπορ). Αξίζει να σημειωθεί πως ακόμη διατηρείται σε υψηλά επίπεδα η παρουσία των παραδοσιακών πρακτορείων στοιχημάτων και, σήμερα, επικρατεί η τάση συνύπαρξης παραδοσιακού και διαδικτυακού τζόγου έτσι ώστε να εξυπηρετείται τόσο η παλιά όσο και η πιο σύγχρονη γενιά παικτών.

Πάντως, η καθυστέρηση των εκάστοτε κρατικών αρχών να συνειδητοποιήσουν τη δυναμική και τα κέρδη του ανερχόμενου κλάδου ηλεκτρονικού τζόγου οδήγησε στην καθυστέρηση δημιουργίας ενός νέου φορολογικού πλαισίου νόμου μέσα από το οποίο να λειτουργούν νόμιμα τέτοιου είδους εταιρείες. Στην Ελλάδα μόλις τώρα γίνεται προσπάθεια καθορισμού και ελέγχου μιας άναρχης διαδικτυακής αγοράς παιγνίων η οποία μολονότι θεωρούνταν ουσιαστικά παράνομη, πρακτικά ήταν αποδεκτή από το αθλητικό - στοιχηματικό κοινό. Μέσα σε αυτά τα χρόνια ολιγωρίας, οι αρχές έχασαν μεγάλα κέρδη από φορολογικά έσοδα που μπορούσαν να αποκτήσουν, ενώ ως και στις μέρες μας οι μεγάλες διαφορές, μεταξύ των χωρών, στο πλαίσιο λειτουργίας τέτοιων εταιρειών δίνει περιθώρια ακόμη και στην αποφυγή φορολογίας τους.



Τα κοινά στοιχεία του διαδικτυακού τζόγου και της κεφαλαιαγοράς μετοχών συνεχίζονται, καθώς σε αυτή την περίπτωση το ρόλο των χρηματιστών που δίνουν εμπιστευτικές πληροφορίες έχουν συνδρομητικά sites που αναλύουν ενδελεχώς κάθε match και προτείνουν σημεία. Επιπλέον, η πρακτική του trading και η διάδοση του arbritrage betting προσελκύουν ακόμη περισσότερα άτομα που επιζητούν γρήγορα και σίγουρα κέρδη. Με το γρήγορο, συνεχές ανεβοκατέβασμα των αποδόσεων, όπως και με τις τιμές μετοχών και εμπορευμάτων, εμφανίζονται μεταξύ των εταιρειών μικρές διαφορές οι οποίες επιφέρουν κέρδος. Με τα surebets (σίγουρα πονταρίσματα) ο παίκτης ποντάρει σε κάποια σημεία, έχοντας κέρδος, δίχως να αγωνιά καθόλου για το αποτέλεσμα (πχ site με ανάλυση surebets Rebelbetting) [2].

Όπως και με το χρηματιστήριο, έτσι και με το διαδικτυακό τζόγο, τα μικρά κενά των αγορών δίνουν στιγμιαίες ευκαιρίες κέρδους και όσο πιο γρήγορα γίνουν οι συναλλαγές μεγάλων ποσών τόσο μεγαλύτερο θα είναι το χρηματικό όφελος. Οι μεγαλύτερες ευκαιρίες για surebets, πάντως, υπάρχουν στο live betting το οποίο λόγω της ταχύτητας και της ροής του match επιτρέπει μεγαλύτερη απόκλιση μεταξύ των αποδόσεων, άρα και κάποια κέρδη. Traders και αναλυτές που υπόσχονται σίγουρα κέρδη υπάρχουν και στο στοίχημα, ενώ και σε παιχνίδια τύπου poker και ρουλέτας, σύνθετα μαθητικά, στατιστικά μοντέλα και διαγράμματα διαφημίζονται ως η λύση για σίγουρα λεφτά. 


Οι διαδικτυακές εταιρείες στοιχήματος ολοένα και αυξάνονται

Οι ομοιότητες με το χρηματιστήριο και γενικότερα με την καπιταλιστική δομή της οικονομίας είναι πάμπολλες, με την αγορά να καθορίζεται και να καθορίζει τιμές και να υπάρχει αλληλεπίδραση ζήτησης και επιπέδου τιμών. Όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και πιο σύνθετες, φιλόδοξες υπηρεσίες εμφανίζονται, καθώς το κοινό που "επενδύει" διαδικτυακά είναι ιδιαίτερα αυστηρό, επιλεκτικό και απαιτητικό. Εκτός από τη Μεγάλη Βρετανία, όπου υπάρχει μια σχετική ελευθερία ανταγωνισμού των εταιρειών, ο κλάδος του διαδικτυακού τζόγου κυριαρχείται από μονοπώλια και ολιγοπώλια (όπως επιδιώκεται και στην Ελλάδα), καθώς ο τζόγος εγείρει ηθικά ζητήματα σχετικά με την προστασία ανηλίκων και προβάλλονται εμπόδια στην πλήρη ή και μερική απελευθέρωση της αγοράς. 

Παρόλα αυτά, συστηματικός έλεγχος δεν πραγματοποιείται και τα φορολογικά έσοδα από αυτές τις εταιρείες είναι αμελητέα σχετικά με το τζίρο τους, καθώς, φαινομενικά, οι έδρες του είναι φορολογικοί παράδεισοι (νησιά της Καραϊβικής, Μάλτα) και ευνοούνται από το καθεστώς αυτό. Πολλάκις έχει κατηγορηθεί το διαδικτυακό στοίχημα ότι λειτουργεί ως "πλυντήριο ξεπλύματος μαύρου χρήματος", χωρίς την ύπαρξη ελέγχων. Ιδιαίτερα οι αγορές της Ασίας (Σιγκαπούρη, Ινδονησία) όπου διακινούνται τεράστια κεφάλαια δεν διαθέτουν σχεδόν κανένα είδους έλεγχο, καθώς παράνομες εταιρείες ανοιγοκλείνουν συνεχώς, με το καθεστώς να ανέχεται τέτοιες πρακτικές και να αρνείται να προβεί σε ενέργειες πάταξης του υπερδιογκωμένου παράνομου παραδοσιακού, κυρίως κι όχι ηλεκτρονικού, τζόγου. 


Όσο αφορά την Ελλάδα, παρά το μικρός της μέγεθος, παίζει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή αγορά διαδικτυακών κι όχι μόνο παιγνίων, καθώς, όπως υπολογίζεται, τα μεικτά έσοδα του τζόγου στην Ελλάδα ανέρχονται γύρω 1,8 δις, δηλαδή 0,9 % του ΑΕΠ της χώρας. Στην Κύπρο τα μεικτά έσοδα του τζόγου αντιστοιχούν, ακόμη περισσότερο, στο 1,5 % του ΑΕΠ. Βέβαια υπάρχουν τάσεις για μείωση του τζίρου τα επόμενα χρόνια, λόγω του μονοπωλιακού μοντέλου που προωθείται με πρωταγωνιστή τον ΟΠΑΠ. Η καμπή αυτή, ωστόσο, αναμένεται να ξεπεραστεί την επόμενη περίοδο ως και τα 3 δις ευρώ, χωρίς όμως να είναι ασφαλείς οι προβλέψεις σε έναν άστατο, από νομικής πλευράς, διαρκώς μεταβαλλόμενο κλάδο.

Εν κατακλείδι, ο χώρος του online gambling έχει εισβάλλει στη οικονομική ζωή, πολλές εταιρείες έχουν μπει στο χρηματιστήριο του Λονδίνου (Bet365, Bwin, Ladbrokes, Sportingbet), ενώ δημιουργούν συγχρόνως μια νέου είδους κεφαλαιαγοράς που μολονότι στηρίζεται σε αθλητικά γεγονότα είναι κάπως αποκομμένη από αυτά. Μπορεί οι αγγλικές εταιρείες, για παράδειγμα, να απασχολούν 9000 υπαλλήλους περίπου, όμως η σημασία τους είναι μεγαλύτερη και αλλάζει συνεχώς. Τα ανταλλακτήρια στοιχήματος (betting exchanges όπως η Betfair) μαζί με τις υπόλοιπες διαδικτυακές επιχειρήσεις προσελκύουν το νεανικό δυναμικό κοινό, χωρίς να εκτοπίζουν τελείως τα παραδοσιακά πρακτορεία.



Δυστυχώς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κεφαλαιαγορές και ο τραπεζικός τομέας (ανυπαρξία ελέγχων, άναρχες δομές) μεταφέρονται και στο διαδικτυακό τζόγο σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό. Οι μονοπωλιακές ενέργειες που επιβάλλονται στην Ελλάδα θα πρέπει να στοχεύουν στη διαφάνεια, στην πάταξη του φαινομένου ξεπλύματος μαύρου χρήματος, έχοντας ως πρωταρχική προτεραιότητα τόσο την προστασία των ανηλίκων από το τζόγο όσο και τη τήρηση κάποιων ανώτατων ορίων ποσών που θα επιτρέπονται να παίζονται. Υπάρχει δυνατότητα έτσι ώστε τέτοιες εταιρείες να είναι οικονομικά διαφανείς, εύρωστες, δίχως να αποφεύγουν τη φορολογία, και μέσω των διαφημίσεων που προσφέρουν, ως επί το πλείστον, στα αθλητικά σωματεία να βελτιώνεται οικονομικά, στο σύνολό του, ο αθλητισμός της χώρας, καθώς και άλλες οικονομικές δραστηριότητες.




*Το άρθρο αυτό αποτελεί μέρος φοιτητικής εργασίας και απαγορεύεται να αντιγραφεί, να αναδημοσιευτεί δίχως να αναφέρεται ρητά η πηγή του! 
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου, όπως και ολόκληρου του περιεχομένου του blog cosmoistorika, δίχως αναφορά του blog ή την γραπτή έγκριση των διαχειριστών του ιστολογίου*



Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Οικογενειακός σωφρονισμός του "εγκληματία γονιού" [Ένα ενδιαφέρον μίνι άρθρο - έρευνα του Cosmoistorika]

Μπορεί η γέννηση ενός παιδιού να μεταστρέψει την εγκληματική δράση ενός ατόμου ή απλώς διαχέεται το "μικρόβιο" της αλητείας από γενιά σε γενιά; Προφανώς, η ανατροφή μιας νέας ύπαρξης που έρχεται στον κόσμο τροποποιεί άρδην τις προτεραιότητες του καθενός, όμως είναι διαφορετική η περίπτωση ενός ανθρώπου ο οποίος έχει συνηθίσει να ζει στο περιθώριο, διαπράττοντας παράνομες ενέργειες, διακινδυνεύοντας ακόμη και την ίδια του τη ζωή. Πολλοί αναρωτιούνται αν ένα τέτοιο άτομο δύναται να προσφέρει στα παιδιά του ένα υγιές και ομαλό περιβάλλον ή αν τελικά είναι καταδικασμένη όλη η οικογένεια να ακολουθήσει το δρόμο της βίας και της παρανομίας. Εντέλει, ο εγκληματίας παρασύρει την οικογένεια στην παρεκκλίνουσα συμπεριφορά ή η οικογένεια μεταμορφώνει τον τρόπο δράσης ενός κακοποιού;

Οι απόψεις διίστανται και, εκ πρώτης όψεως, οι πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες καταλήγουν σε αντιφατικά συμπεράσματα. Πάντως ο κοινός παράγοντας στον οποίο έχουν καταλήξει και το οποίο επηρεάζει τις επιλογές και τη συμπεριφορά που θα αναπτύξουν οι εγκληματίες ως οικογενειάρχες είναι κατά πόσον ήταν προγραμματισμένη η έλευση ενός παιδιού. Κοινωνικές  παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι όταν ένα άτομο με παράνομο βίο αποφασίζει, από πριν, ότι θέλει να αποκτήσει οικογένεια, μετουσιώνεται ως χαρακτήρας και όταν έρθει ένα μωρό στη ζωή του γίνεται πιο στοργικός πατέρας, έχοντας λιγότερες πιθανότητας να παραστρατίσει ξανά σε έκνομες ενέργειες. Ακόμη και όταν κάποιος, ο οποίος έχει καταλήξει πως επιθυμεί να δημιουργήσει οικογένεια, οδηγηθεί στη φυλακή, είναι πολύ πιο πιθανό να αποτινάξει το προφίλ του κακοποιού όταν θα ξαναβγεί στην κοινωνία.

Ο μεγάλος - έμπειρος άντρας κακοποιός, κυρίως, είναι αυτός που έχει επιλέξει την κατάλληλο σύζυγο και ανυπομονεί να γίνει πατέρας, έτσι ώστε να αφήσει στο παρελθόν τα ατοπήματα στα οποία υπέπεσε. Moλονότι τα κοινωνικά κλισέ προτάσσουν ο πατέρας να είναι πιο αποστασιοποιημένος από τα παιδιά του, η αλλαγή σε έναν εγκληματία είναι πολύ σημαντική, καθώς πλέον αναζητά μια μόνιμη, νόμιμη εργασία, σκεπτόμενος το μέλλον και τη διασφάλιση μιας καλής ποιότητας ζωής για το παιδί του. Η αλλαγή δεν είναι προσωρινή έως ότου το παιδί μεγαλώσει, αλλά φαίνεται πως επέρχεται μια μόνιμη αλλαγή στην κοσμοθεωρία του. Έχοντας "χορτάσει από εμπειρίες", όπως χαρακτηριστικά μας ανέφεραν πρώην κακοποιοί και νυν οικογενειάρχες, ύστερα από χρόνια φουρτούνας αγκυροβόλυσαν σε ένα απάνεμο λιμάνι. 

Βέβαια, η επιστροφή στην "ομαλή ζωή" σε τόσο μεγάλη κλίμακα δεν ισχύει και στην περίπτωση των γυναικών κακοποιών στις οποίες η δημιουργία οικογένειας και παιδιού αντιμετωπίζεται συχνά ως ''ατύχημα'' και όχι ως πραγματική επιθυμία για αλλαγή ζωής. Μεγάλο είναι το ποσοστό των νεαρών κακοποιών γυναικών που ''ρίχνουν'' το παιδί τους έτσι ώστε να συνεχίσουν ακάθεκτα στα μονοπάτια της παρανομίας. Οι γυναίκες, όμως, που κρατούν το μωρό τους επωμίζονται, κατά κύριο λόγο, μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας και ανατροφής του νεογέννητου και ξαφνικά απομονώνονται από τον καθιερωμένο τρόπο ζωής τους. Πολλές φορές αγωνίζονται μόνες τους στα όρια της επιβίωσης, αφού ο αγνοείται ο πατέρας του παιδιού κι, έτσι, εγκαταλελειμμένες, δίχως βοήθεια, οδηγούνται πολύ συχνά σε ακραίες λύσεις.


Περιπτώσεις εγκατάλειψης του παιδιού και της μάνας από τον πατέρα κακοποιό είναι πιο συνηθισμένες στις μικρότερες ηλικίες αντρών, με αντίστοιχα φαινόμενα να παρατηρούνται, ωστόσο, και από μεγαλύτερους άντρες. Όπως μας πληροφόρησαν, όταν είσαι πιο μικρός ως εγκληματίας έχεις άλλες προτεραιότητες. Μάλιστα, παρατηρείται πως σπάνια ένας κακοποιός επιθυμεί να φτιάξει οικογένεια με μια γυναίκα εγκληματίας, δημιουργώντας έτσι και σε αυτό το ζήτημα ένα είδος ανισότητας, αφού ο άντρας επιδιώκει διακαώς μια γυναίκα σύζυγο εκτός του παράνομου χώρου. Ακόμη, όμως, και αν ο εκάστοτε αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις του και δημιουργηθεί μια πλήρης οικογένεια, οι γυναίκες αναγκάζονται να μένουν περισσότερες ώρες μαζί με το παιδί, νιώθοντας εγκλωβισμένες και μη έχοντας συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που επωμίζονται πλέον

Είναι πιο συχνό φαινόμενο οι γυναίκες, κι όχι οι άντρες, να επιστρέφουν στην εγκληματική, παρεκκλίνουσα ζωή που αντιβαίνει κοινωνικές αξίες και κανόνες, όταν το παιδί περάσει τα κρίσιμα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς η οικογένεια σε αυτές προέκυψε, δεν αποφασίστηκε. Η απρόοπτη, συνεχής επαφή της μάνας με το παιδί λειτουργεί, πιο πολύ, ανασταλτικά στην προσπάθεια αλλαγής του προφίλ του εγκληματία που κατείχε. Φυσικά, συχνά υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που αυτός ο εξαναγκασμός μετέτρεψε άρδην την κακοποιό σε φιλεύσπλαχνη μάνα που θέτει ως μόνη προτεραιότητα την οικογένεια και τα παιδιά της, αλλά αυτό αποτελεί μάλλον την εξαίρεση κι όχι τον κανόνα. Χωρίς κάποια ουσιαστική βοήθεια από κάποιο άτομο ή ειδική ομάδα, η γυναίκα κακοποιός συνήθως επιστρέφει στην παράνομη ζωή της, ίσως και με δυσάρεστες επιδράσεις στην υγεία ή την κοινωνική συμπεριφορά των παιδιών της.


Επομένως, διαπιστώνεται πως η πιο καθοριστική παράμετρος για την μεταμόρφωση ενός κακοποιού σε φρόνιμο σύζυγο και οικογενειάρχη δεν είναι τόσο η έλευση ενός παιδιού, αλλά κυρίως η απόφαση του ίδιου πως επιθυμεί να αλλάξει χαρακτήρα και τρόπο ζωής. Τις περισσότερες φορές το παιδί από μόνο δεν είναι αρκετό για την αλλαγή του "εγκληματία γονιού", καθώς παρατηρείται ότι αφού το παιδί περάσει τα πρώτα χρόνια της ηλικίας του, ο γονιός μπορεί να επιστρέψει και πάλι στην παλιά νοοτροπία του. Τα εντονότερα προβλήματα στη δημιουργία οικογένειας έχουν οι γυναίκες κακοποιοί κι όχι οι άντρες και για αυτό τα αποτελέσματα του ''σωφρονισμού μέσω της απόκτησης οικογένειας'' είναι λιγότερο ορατά από ότι αντίστοιχα στο αντρικό φύλο. Συνοπτικά, αναφέρεται ότι το μεγαλύτερο ποσοστό που έχουν προαποφασίσει ότι θέλουν οικογένεια προέρχεται από άντρες μεγαλύτερων ηλικιών που έχουν επιλέξει συνειδητά να αλλάξουν ζωή


·Το άρθρο αποτελεί μια μίνι έρευνα του Cosmoistorika για ένα θέμα το οποίο δεν έχει τραβήξει πολύ πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Η έρευνά μας έγινε, κυρίως, με προσωπικές επαφές με άτομα που κατάφεραν να κάνουν μια μεγάλη αλλαγή της ζωής τους!
Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Υπερ - εξειδίκευση στην παιδεία

Διοχετεύουμε μεγάλο μέρος της ενέργειάς μας στη μισθωτή εργασία, δίχως, ωστόσο, να υπάρχει μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας και ατομικής πρωτοβουλίας. Τα όρια της δουλειάς στενεύουν ολοένα και περισσότερο, το αντικείμενο εργασίας είναι ιδιαίτερα περιορισμένο, καθώς αυτό απαιτεί η αγορά, όπως ορίζουν και οι ειδήμονες οικονομολόγοι. Η προσαρμογή, όμως, και ο προσανατολισμός προς την ελεύθερη παγκόσμια αγορά έχει διαφοροποιήσει άρδην την προσωπική εργασία, ενώ το πάθος για εξοικονόμηση κόστους συγκράτησε την ευρύτητα του εργασιακού πεδίου δράσης. Πλέον δεν είναι επιθυμητή η γνώση και η κατανόηση πολλών διαφορετικών επιστημονικών πεδίων, αλλά επιδιώκεται η ενασχόληση και η ανάπτυξη υπερ-δεξιοτήτων μόνο σε ένα τομέα. 

Η εξειδίκευση ως φαινόμενο έχει διογκωθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, εφόσον τα παγκόσμια σύνορα χαλαρώνουν συνεχώς, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον ακόμα μεγαλύτερο ανταγωνισμό μεταξύ του εργατικού δυναμικού. Καθώς η πανεπιστημιακή εκπαίδευση διαχέεται στην παγκόσμια κοινότητα, μολονότι υπάρχουν μεγάλες μορφωτικές ανισότητες, τα επαγγελματικά προσόντα που απαιτούνται, ναι μεν, διευρύνονται, αλλά είναι πολύ συγκεκριμένα. Η επιλογή του καλύτερου, του master από τους επιχειρηματικούς κολοσσούς γίνεται με βάση πολύ αυστηρές προδιαγραφές τις οποίες, οπωσδήποτε, οι διεκδικητές των θέσεων οφείλουν να τηρούν πιστά. 


Η τυποποίηση της εργασίας και η βάναυση εκμηχάνιση της καθημερινότητας οδηγούν τον άνθρωπο αγόγγυστα απλώς στην συγκέντρωση δεξιοτήτων κι όχι στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας. Παρόλο που τα εκπαιδευτικά ιδρύματα διατυμπανίζουν διαρκώς την αξία της κριτικής σκέψης ως εφαλτήριο πρωτίστως για την προσωπική ολοκλήρωση, προχωρούν ανελλιπώς σε συστολή του επιστημονικού ορίζοντα των προγραμμάτων τους. Ανταποκρινόμενοι και άμεσα συνδεδεμένοι με την αγορά εργασίας, όπως ισχυρίζονται, δημιουργούν τμήματα με μεγάλη στενότητα όσο αφορά το αντικείμενο δράσης, μη ευέλικτα, αλλά εναρμονισμένα στην οικονομική παραγωγή.

Βεβαίως, οι στόχοι που ακολουθούν τα πανεπιστήμια παγκοσμίως δέχονται έντονη αμφισβήτηση για την αποτελεσματικότητά τους και τη λειτουργική τους δομή. Υπερ - εξειδικεύοντας το  ανθρώπινο δυναμικό της κοινωνίας, δημιουργούνται προβλήματα σφαιρικής γνώσης της πραγματικότητας με σοβαρές επιπτώσεις και στην επαγγελματική πορεία τους. Μπορεί, σήμερα, ο εργαζόμενος να γνωρίζει σχεδόν κάθε πτυχή ενός τομέα, να μορφώνεται στενά και επιλεγμένα μόνο για τις ανάγκες της οικονομίας, οι αποφάσεις, όμως, που λαμβάνει και οι αντίστοιχες πρακτικές του έχουν ευρύτατες επιπτώσεις και σε άλλους τομείς.


Μη γνωρίζοντας σχεδόν τίποτα άλλο εκτός από την στενή δουλειά  του, δεν μπορεί ούτε να υπολογίσει ούτε να συνειδητοποιήσει τις, τυχόν, αλλαγές που θα συμβούν από τη δική του σταδιοδρομία. Αποκομμένος σιγά σιγά από την υπόλοιπη επιστημονική εξέλιξη, ακόμη και από την κοινωνία, δεν διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις έτσι ώστε να βρίσκει μια πτυχή της αλήθειας των πραγμάτων πίσω από την επιφανειακή τους διάσταση. Αδυνατεί να βρει νόημα σε κάτι διαφορετικό από ότι έχει συνηθίσει, στη τελική φάση χάνει και το ίδιο το νόημα της ζωής. 

Το οξύμωρο στο ζήτημα της υπερ - εξειδίκευσης, η οποία ξεκινά ως διαδικασία μέσα από τους θεσμούς της παιδείας και συνεχίζεται μια ολόκληρη ζωή, έγκειται στο γεγονός ότι, τελικά, εμποδίζει τους ανθρώπους να διεκδικούν μια εργασία. Αν και οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι οι ανάγκες της οικονομίας αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα, προωθούν τα στενά πεδία επαγγελματικής δράσης για χαμηλότερο κόστος και μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Επομένως, οι άνθρωποι γίνονται μη ευέλικτοι σε μια διαρκώς εναλλασσόμενη κοινωνία και αντιμετωπίζουν σοβαρά το πρόβλημα της ανεργίας, καθώς και της αεργίας! Η οικονομία, δυστυχώς, είναι απρόσωπη, ψυχρή, όπως φαίνεται, αδιαφορεί για τις ηθικές αξίες, αφού προβάλλει τις επιθυμίες της αόριστης αγοράς. *


Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Κοινωνιολογική Φαντασία: Βοηθώντας τους άλλους βελτιώνουμε τον εαυτό μας!


Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα των άλλων, διότι δεν ζουν τη ζωή των άλλων! Πολλοί από εμάς θεωρούμε ως "χάσιμο χρόνου" την διαδικασία διερεύνησης της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, καθώς ατομικά δεν μας προσφέρει τίποτα. Αν δεν ζεις κάτι εσύ ο ίδιος, τότε δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι πραγματικά συμβαίνει. Συνεχώς κρίνουμε τις πράξεις και τις ζωές των υπολοίπων, ενώ ταυτοχρόνως η κοινωνική γνώμη μας επηρεάζει και πολλές φορές μας θέτει αξεπέραστα εμπόδια. Μιλάμε για περιστατικά που δεν γνωρίζουμε, προδικάζουμε και αποφασίζουμε χωρίς να προσπαθούμε να αποσαφηνίσουμε τη συμπεριφορά και τα κίνητρα του κοινωνικού μας περίγυρου. 

Εν μέρει, λειτουργούμε ως ψυχολόγοι, ωστόσο, αναλύουμε τα γεγονότα με γνώμονα τα προσωπικά μας βιώματα κι όχι τις ανεξερεύνητες πτυχές της προσωπικότητας των άγνωστων άλλων. Η φαντασία μας οργιάζει, κατασκευάζουμε καταστάσεις ψευδαίσθησης, καθώς το κοινωνικό "κουτσομπολιό" αποτελεί εθιμοτυπικό πολλών γενιών. Η κακοπροαίρετη περιέργεια της κοινωνίας απομονώνει και στιγματίζει ανθρώπους και ενέργειας που αποκλίνουν από την αποδεκτή συμπεριφορά. Λίγοι είναι εκείνοι που αγνοούν τα ταμπού και τις στερεοτυπικές σκέψεις και προχωρούν στην απαραίτητη διερεύνηση.
 



Το άτομο ή μια μειονοτική ομάδα που βιώνει μια ιδιαίτερη δυσκολία είναι σχετικά απροστάτευτη απέναντι στα σχόλια και, ανεπαίσθητα, απομονώνεται. Οι εξωτερικοί παρατηρητές που κρίνουν ασκόπως, δίχως να προσφέρουν κάποια λύση ή κάποιο επιθυμητό αποτέλεσμα, οφείλουν να ευαισθητοποιηθούν περισσότερο. Απαραίτητο εργαλείο για τη διαχείριση περίπλοκων καταστάσεων και τη σωστή αντιμετώπισή τους αποτελεί η κοινωνιολογική φαντασία. Όταν κάποιος αποποιείται από τις βιωματικές του σκέψεις, αποκηρύσσεται τον εσωτερικό αξιακό του εγκλεισμό, μόνο τότε αντιλαμβάνεται ευρύτερα την πραγματικότητα. Ξεπερνά το δογματισμό και τα επίπλαστα ιδεολογήματα που παραποιούν και αναταράσσουν την ισορροπία με ψευδείς απόψεις, αφυπνίζεται από το λήθαργο της αεργίας και δραστηριοποιείται στα κοινωνικά τεκταινόμενα.

Στη σημερινή κοινωνία των απόλυτων άκρων, η κοινωνιολογική φαντασία γίνεται μια ουσιώδη εσωτερική διαδικασία, με πραγματικό νόημα για την αντιφατική καθημερινότητά μας. Μέσω ενός νοητικού ταξιδιού, μιας απομάκρυνσης από τον ίδιο τον εαυτό μας, ανακαλύπτουμε καλύτερα τα κίνητρα για πράξεις που, εκ πρώτης όψεως, φαίνονται απερίσκεπτες, εμβαθύνουμε στην ουσία, αναζητώντας μια πραγματική εξήγηση των γεγονότων. Η ανθρώπινη πολυσχιδής προσωπικότητα αρχίζει να ξετυλίγεται, βοηθώντας και το ίδιο το άτομο να ανιχνεύσει νέες προσωπικές δυνατότητες που συνεχώς αναδύονται στο προσκήνιο. 


Το σχόλιο μετατρέπεται σε μια ωφέλιμη συμβουλή με μοναδικό σκοπό τη βελτίωση και όχι την υπονόμευση των μελών της κοινωνίας. Εφόσον επιθυμούμε να κρίνουμε, οφείλουμε να κρίνουμε με εποικοδομητικό τρόπο, όχι απλώς να χλευάζουμε οτιδήποτε διαφοροποιείται από τα κοινωνικά στάνταρ. Οι "σημαντικοί άλλοι" που κατευθύνουν, ασυνείδητα ή μη, τόσο πολύ τις ζωές μας μπορούν να επιτελέσουν σημαντικές λειτουργίες, έτσι ώστε να ανακουφίσουν το πόνο των άλλων.




Εξωτερικά ζητήματα που βλέπουμε στις τηλεοράσεις, ακούμε διάσπαρτα σε διάφορες συζητήσεις, αποκτούν πολύπλοκη διάσταση όταν πάμε να τα κρίνουμε με τελεσίδικες αποφάσεις τις οποίες, συχνά, αρνούμαστε πεισματικά να αλλάξουμε αν κάτι καινούριο παρουσιαστεί. Η επιδειξιομανία μας και ο εγωισμός ότι "εγώ έχω δίκιο" μας παρασύρει σε λανθασμένες τακτικές οι οποίες φανερώνουν έλλειψη παιδείας και ηθικών αξιών. Η φράση "μη κρίνεις ίνα μη κριθείς" ουσιαστικά αγνοείται από τη συνείδηση πολλών, καθώς και κρίνουν και κρίνονται σκληρά. 


ΣυμβουλήΠρώτα από όλα, οφείλουμε να μελετούμε τον εαυτό μας τον οποίο γνωρίζουμε καλύτερα και, όσο γίνεται, είτε να αφήνουμε τις άγνωστες υποθέσεις των άλλων είτε με μια δόση κοινωνιολογικής φαντασίας (απομάκρυνση από τον εαυτό μας, υιοθέτηση διαφορετικών ιδεών) να επιχειρούμε να αναλύσουμε τα εκάστοτε περιστατικά. Είναι πολύ δύσκολο και, συνάμα, όμορφο, μια ξεχωριστή εμπειρία. Δοκιμάστε το!
Διαβάστε Περισσότερα »